دانلود رمان ارس و پریزاد از زینب رستمی با لینک مستقیم

دانلود رمان ارس و پریزاد از زینب رستمی با لینک مستقیم

رمان ارس و پریزاد نسخه pdf و فایل قابل اجرا روی اندروید و آیفون

قسمتی از داستان رمان ارس و پریزاد :
سه سال قبل جفت دست هایم را گرفته بود و از چشم های باصلابت و گیرایش التماس و عشق می چکید.
دوستم داشت، خیلی بیشتر از جانش و این را همه می دانستند و من جان می دادم برای «پناه» گفتن های از ته دلش که لبریز از احساس و مردانگی بود.
همان زمستان من رفته بودم و بعدها فهمیدم گاهی رفتن دست خودمان است و برگشتن دست خداریا، دست روزگار، دست تقدیر…
امشب اما آخرین فرصتم بود. باید از جهنم خلاص می شدم و برمی گشتم.
گلویم به خس خس افتاد از شدت دویدن، پهلویم تیر می کشید.

دما عجیب پایین بود و لب هایم از خشکی ترک برداشته بودند.
به سرعت برق و باد از کنار ماشین آلات و تجهیزات بندر ریبنی گذشتم. قفسه ی سینه ام بالا و پایین می شد.
باید تا قبل از روشن شدن برج نوری و آژیرها از منطقه ی محافظت شده عبور می کردم و خودم را به اسکله می رساندم.
در یادداشت نوشته شده بود که باید به موقع آنجا باشم.
مرد آشنایی قول کمک داده بود.

یک لحظه برگشتم عقب چندین مرد با حالی آشفته و عصبی توی تاریکی می دویدند. همه کلاه های پشمی و چکمه های بلند مشکی داشتند.
اسفندماه بود و روسیه زمستان های سختی داشت.
آب دهان بلعیدم، نعره ی مردها مو به تن آدم راست میکرد. حین دویدن طره مویی را از جلوی صورتم کنار زدم.
صدای نفس های خودم را می شنیدم، صدای قلبم را، هم تشنه بودم، گرسنه بودم، زخمی بودم و بیشتر از همه ی اینها دلتنگ بودم.
دلتنگ مادر، دل تنگ ایران، دلتنگ مردی که قرار بود قلبش خانه ام باشد.
ذهنم وحشیانه کشیده شد به بهمن خاطره انگیز گذشته، او لحظه ی آخر با یک دنیا عشق و نگرانی گفته بود:
این دل رو بعد خدا سپردمش به تو پناه… امانت دار خوبی باش و زود برگرد.

و هیچ وقت نفهمید برای نگه داشتن امانتش چه طور خودم را به آب و آتش زدم.
سه سال کم نبود. سه سال یک عمر بود برای منی که سه هزار بار جان دادم تا زنده بمانم!
حالا تبدیل شده بودم به کوچه ای فراموش شده که سالی یک بار هم رهگذری از آن رد نمیشد و یاد او همان عطر یاسی
بود که گهگاه می پیچید توی این کوچه ی غریب…