خلاصه رمان:

صدای بسته شدن درب چوبی میاد، پدر روحانی طبق عادت همیشه در سکوت کامل و با آرامش تو کابین کوچک بغلی میشینه و منتظر می مونه که شروع کنم. دستم رو روی صلیبی که از گردنم آویزونه میذارم و در حالی که قلبم مثل اسفنجی آب گرفته سنگین شده بدون اینکه از روزنه های لوزی شکل حجاب چوبی بینمون به کشیش نگاه کنم میگم: "برام از خداوند طلب آمرزش کن پدر مقدس، چون من یک گناهکارم." "ادامه بده فرزند." صداش مثل خودش پیر و سالخورده است...

• ثبت نام
• بازیابی رمز عبور

• جدید ها
• نظرات
• تگ ها